De dagen voor Kerstmis

Een jaar vliegt voorbij en voordat je het weet is het weer kerstmis. En hoe ouder je bent, hoe sneller het allemaal gaat. De voorbereidingen voor de kerst zijn in volle gang, ofschoon ik het gevoel heb, dat het hier wat minder uitbundig is dan in Nederland. Kerstmis wordt vooral gevierd door een uitgebreide maaltijd met de hele familie op kerstavond, 24 december. Met natuurlijk een kerstboom en cadeautjes eronder. De cadeautjes zijn hier op het platte land wat eenvoudiger dan wij in Nederland gewend zijn. Je geeft aan iedereen een eenvoudig praktisch iets van ongeveer 10 euro en daarnaast een doosje chocola. Er worden hier bergen chocola aangeboden in de winkels.
Wij vieren de kerst bij één van de jongens op de avond van 24 december en ieder neemt dan ook een gedeelte van de maaltijd mee. Wij zorgen voor het vlees, en dit jaar is het een reebout, die we met één van de jagers hier uit de buurt geruild hebben voor 4 geitenkaasjes. Hier op het platte land komt nog veel ruilhandel voor. Zowel voor goederen als diensten en dat maakt het leven een stuk goedkoper. Twee van de jongens staan ieder 4 dagen per week op de markt en brengen biologische groenten mee en andere producten, die ze geruild hebben met hun collega's voor geitenkaas. Op voedselgebied wordt ook niets weggegooid, er is altijd wel een dier op de boerderij die de laatste restjes lust. De boodschappen bij de supermarkt bestaan dan ook alleen maar uit biologische melk, fruit, bloem, suiker, jus d'orange en kruidenthee. Het gewone fruit hebben we van de eigen bomen en confituren hebben we in de zomer gemaakt voldoende voor de hele winter. Het grote voordeel van dit systeem is dat je weet wat je eet! Vlees hebben we ook van eigen bodem: kip, konijn, eend, kalkoen; soms kopen we wat rundvlees ter aanvulling en de vis komt uit Nederland. Die neem ik bij ieder bezoek mee en na aankomst maak ik ze schoon en ze gaan in kleine pakketjes in de vriezer voor de vrijdagen. Want op vrijdag eten we alleen vis en geen vlees.
Ik wens een ieder prettige feestdagen en een gezonde kerstmaaltijd en tot gauw.

     

Het museum Montmartre.

Vorige week ben ik drie dagen naar Parijs geweest en natuurlijk een paar musea bezocht. Opvallend was het Musée de Montmartre in de Rue Cortot pal achter de Sacre Coeur. Dit museum is sinds 17 oktober weer open na een uitgebreide reorganisatie. Het is een echte aanrader, werkelijk fantastisch. Het is o.a gevestigd in het huis van de schilder Renoir, die tijdens zijn leven al over de nodige middelen beschikte en daarom een groot huis met tuin en wijngaard kon kopen en onderhouden. Je proeft ter plekke nog de sfeer vam ruim 100 jaar geleden.
Naast veel kunstwerken van de schilders die op Montmartre woonden, wordt vooral het leven van die kunstenaars goed in beeld gebracht waardoor het museum veel afwisseling toont en vol verrassingen en gezelligheid is. Je kunt er uren doorbrengen en het verveelt geen moment. Heel leuk is ook het atelier van Suzanne Valadon en haar woonkamer en de slaapkamer van haar zoon Maurice Utrillo, die in het museum ingericht zijn met veel oorspronkelijk materiaal.
Ook het leven in en rond de vele cabarets van Montmartre wordt er uitgebreid getoond.
Een echt goed museum, met duidelijke uitleg en toelichting en in een juiste sfeer opgebouwd.
Komt u in Parijs, dan zeker daar op bezoek gaan. Het museum is dagelijks geopend van 10 tot 18 uur en de toegang is €9,50.  Via de website kunt u vooraf kaartjes bestellen, dan hoeft u niet in de rij te staan.
De website:  www.museedemontmartre.fr.

Groetjes, Jan

 

Mijn werkplek in de winter.

Mijn atelier hier is erg groot, ongeveer 50 m2 en het dak eindigt op een hoogte van 9 meter en bestaat alleen uit balken en dakpannen. Het is dus niet te verwarmen en er valt in de winter daar niet te werken.
Toen ik 4 jaar geleden hier begon in een vervallen boerderij, was het de bedoeling om alleen in de zomer hier te zijn vanaf 1 april tot 1 oktober, en daarom heb ik toen geen plafond gemaakt in mijn atelier.
Nu ik hier het hele jaar werk ben ik wel van plan om een plafond te laten maken op ongeveer 4 meter hoogte in mijn atelier, zodat het mogelijk wordt om de ruimte tot een werkbare temperatuur te verwarmen. Deze week komt de aannemer langs en als het betaalbaar is laat ik e.e.a. uitvoeren (het is me te hoog en te zwaar om het zelf te doen.
De winter besteed ik daarom om verder te schrijven aan de monografie van Jan Giesen, waar ik sinds 2006 mee bezig ben. Ik werk dan in mijn feitelijke leefruimte, die huiskamer, keuken en werkkamer tegelijk is en waarvan ik hier wat foto's bij doe. Ik kijk vanaf mijn werkplek uit over de heuvels en landerijen en hou de Charolaise koeien nauwlettend in de gaten. Ik mis het schilderen dan wel en met schrijven heb ik te weinig beweging. Als het weer het toelaat werk ik in de middag een paar uur buiten aan mijn groenvoorzieningen of een verbouwing. Het einde van de dag werk ik een uurtje op de boerderij van Josette om alle levende have van voedsel en drinken te voorzien voor de komende nacht.
Mijn dagen lijken saai, maar dank zij mijn werk met een hoog creatief gehalte vliegen de dagen voorbij; een week is niets.
Groetjes uit de Bourgogne,  Jan

 

Beste lezer van mijn weblog.

Sinds 2010 heb ik niets meer van mij laten lezen en nu heb ik het voornemen gemaakt om tenminste eenmaal per week iets te schrijven, zodat vooral mijn Nederlandse vrienden weten wat ik hier in Frankrijk uitspook.

Dit eerste bericht is om te proberen of alles werkt en ik doe er daarom ook nog een foto bij van een van mijn laatste schilderijen.

Als alles er goed opstaat maak ik in de loop van de komende week een echt bericht.

Tot spoedig.