Kunst bekijken en musea bezoeken via Internet

Ik heb een abonnement op het franse kunsttijdschrift BeauxArts, een van de meest toonaangevende franse  bladen op dit gebied. Als het maandblad in de brievenbus verschijnt spit ik het volledig van voor tot achter door en voel me dan weer up-to-date wat betreft exposities en stromingen in de kunst en verder is het natuurlijk een bron van inspiratie. Het levert me prikkels op die ik, naar ik hoop, kan gebruiken en ook nodig heb om kritisch met mijn eigen werk om te gaan. Ik heb na het lezen ervan het gevoel alsof ik thuis kom na een museumbezoek. Overigens gaat er niet boven een echt museumbezoek, maar ik zit nogal veraf van de betere musea, waardoor het bijna onmogelijk is om deze frewkwent te bezoeken.
In Nederland ben je wat dat betreft stukken beter af met een groot aantal kwalitatief goede musea binnen de korte afstanden van dat kleine kikkerlandje!

Tegenwoordig lees ik BeauxArts achter de computer, omdat er bij vele artiklen verwezen wordt naar websites, die ik dan meteen kan bekijken. Ofschoon ik een dagelijkse gebruiker van de computer ben en denk dat ik er redelijk mee uit de voeten kan en er ook intensief gebruik van maak, verwonder ik me toch iedere keer weer over al het moois, wat ik zomaar binnen kan halen.

Zo ontdekte ik dankzij BeauxArts de website van de Reunion des Mussees Nationales (art.rmngp.fr) de zoekmachine om binnen de Franse rijksmusea alle grote werken te zoeken en te bekijken. Werkelijk geweldig en via die website kwam ik ook weer in een digitaal fotoarchief van al die musea.....
In het artikel over deze website sprak het tijdschrift BeauxArts negatief over het feit, dat niet alle werken in hoge resolutie beschikbaar waren en gaf daarbij als voorbeeld het Rijksmuseum in Amsterdam, waar dat wel mogelijk was. Dus ik direct naar het rijksmuseum in Amsterdam (via Google) en ja hoor, ook daar de collectie on-line in te zien en nadat je je geregistreerd hebt (gratis) lukte het ook om de werken in hoge resoltutie te downloaden. Als voorbeeld doe ik hierbij het melkmeisje van Vermeer in een resolutie van 4500 x 4500 pixels en probeer zelf maar uit hoe je deze afbeelding kunt uitvergroten om in detail naar de penseelstreken te kunnen kijken. In het museum zelf ervaar je de indruk van het zien van het echte werk, maar de penseelstreken zijn daar moeilijker te zien, omdat je er gewoon de kans niet krijgt om er dichtbij te komen en langdurig details te bestuderen, ook vanwege de overige bezoekers van het museum die een eigen blik willen werpen op het doek, zonder jouw achterhoofd er pal voor.
Probeer het maar eens uit en veel genoegen en inspiratie!

en... een prettige jaarwisseling en een gezond nieuwjaar!

De donkere dagen voor kerstmis.

Ondanks het mooie najaar met ongekende hoge temperaturen en veel zon (hier in Frankrijk) zijn de dagen voor Kerstmis toch wat donkerder vanwege de korte duur van de dagen. We hebben hier weinig wind en de nachten vriest het, dat betekent dat de ochtenden veelal gevuld zijn met mist en de zon pas omstreeks het middaguur zichtbaar wordt. Dat levert mooie beelden op, waarvan ik er hier een paar laat zien.
Het op een schildersdoek deze sferen tot uiting te brengen vereist veel oefening. Het is niet alleen een kwestie van het vervagen van de beelden, maar vooral het overbrengen van de sfeer. Als het me lukt zal ik het hier en op mijn website laten zien, maar nogmaals ik ben zover nog niet!

Het leven gaat hier verder rustig zijn gangetje; mijn dag begint met het ontsteken van de houtkachel in het atelier, waar het 's morgens ongveer 12 graden is en na een uurtje stevig doorbranden oploopt tot 15 à 16 graden, wat aangenaam is om te werken. De houtvoorraad slinkt aardig door dit dagelijks gebeuren, maar het snoeien van de diverse fruitbomen de afgelopen weken levert ook weer een behoorlijke aanvulling, die ik overigens pas na twee tot drie jaar drogen kan gebruiken. Intussen ben ik het oude sloophout uit de diverse verbouwingen afkomstig tot kleine brokken aan het zagen, en die zijn wel droog genoeg om nu te branden.

Hier in zo'n klein dorp leef je veel dichter bij de natuur en je ziet dan ook dagelijks je buren bezig met het vullen van hun houtvoorraad voor de winter. Overigens wordt ook de diepvriezer van de diverse dorpelingen goed gevuld met de resultaten van de jacht, die omstreeks 15 september begonnen is en tot maart doorgaat. Als natuurliefhebber ben ik geen voorstander van de jacht; ik geniet liever van de levende dieren in de natuur. Maar hier hoort het echt bij de cultuur, al doet ieder geweerschot me pijn in het hart.
De jagers praten hun actie goed met het argument, dat er anders teveel wild komt, waar wij dan op een andere manier onder moeten lijden!

Het aardige van het leven hier is het feit, dat je veel dichter bij de essentie van het dagelijks leven leert om te gaan. Je moet onder de dreiging van de komende winter zorgen, dat je altijd genoeg eten in huis hebt, dat je je kunt verwarmen en last but not least dat je jezelf kunt amuseren. Doordat je veel zelf moet regelen ben je dagelijks al veel meer tijd kwijt met dit regelen en vooral ook het ten uitvoer brengen. In Nederland draai je de gaskraan open en je hebt warmte! Hier moet alles met electriciteit, die bovendien in de winter nogal eens uitvalt door de weersomstandigheden en het feit, dat alles via draadjes door de lucht loopt. In Nederland is dat zondermeer veel beter geregeld maar hier moet je er zelf voor zorgen. Anderzijds is hierdoor het leven hier goedkoper. Iedereen heeft daarom een houtkachel om zonder stroom te kunnen verwarmen; iedereen heeft een gasfles achter de hand om zonder stroom te kunnen koken en iedereen heeft voldoende voorraad om bij forse sneeuwval te kunnen blijven eten, ook als de wegen afgesloten zijn.

Lekker primitief allemaal maar best wel leuk om dit alles volkomen zelfstandig in te richten en volledig op eigen kracht te kunnen overleven.

Ik wens iedereen prettige kerstdagen en een gezond nieuw jaar!

       

Het blijft zomer.

Over het weer kun je uren praten en bladzijden vol schrijven, maar gelukkig kunnen we het niet veranderen. Dus blijven we hier genieten van zomerse dagen al is het inmiddels 10 november! Het voordeel van het mooie weer is dat ik lekker dagelijks nog wat door kan werken aan de vakantiewoning. Het dak is nagenoeg volledig afgewerkt en zelfs de waranda begint als iets te lijken.
De nachten hier beginnen al wat bevriezingsverschijnselen te tonen, dus in de vroege ochtend werken is nog even te koud.

Zowel de ochtenden als de avonden kleuren fantastisch! Overigens hier in de bergen ziet dat er heel anders uit dan in nederland aan het strand met een grote licht reflecterende zee in de buurt. Ik zal over de technische details niet te lang doorgaan, maar als je er alles van wilt weten moet je de film HOLLANDS LICHT gaan bekijken van de gebroeders kroon uit het begin van de 21ste eeuw.

Warme groetjes dus uit Collonge!

 

Een week met Nannie, Rudie en de hond Puk.

Afgelopen week is er hard gewerkt in Collonge! Mijn zus Nannie en haar man Rudie en hond Puk zijn hier geweest, zodat ik samen met Rudie het dak van het gastenverblijf kon aanbrengen. En dat is allemaal gelukt in een bijzonder prettige sfeer, met veel plezier en dus veel genieten en wat zeker niet onbelangrijk is: het dak ligt er en de gastenwoning wordt niet meer met regen en wind bekogeld. Zelf kan ik nu verder met de kleinere eenpersoons klusjes zodat ik hoop dat volgend voorjaar de gastenwoning gebruikt kan worden.

Het was een hele klus om alles een beetje recht te krijgen. De muren van de woning stammen van voor 1800 en waren in die tijd op het oog recht gebouwd en waterpas. Maar ook in die jaren was de wijn hier al goed van smaak met als gevolg dat recht en waterpas niet altijd even recht en waterpas was. Met al zijn vakkundigheid en ervaring heeft Rudie dat behoorlijk weten te corrigeren zodat alles er nu strak uitziet.

Terwijl wij samen aan het werk waren heeft mijn zus Nannie uren in de bossen hier gewandeld met haar drie maanden oude pup Puk, zodat deze aanstaande hond inmiddels behoorlijk de franse taal is meester geworden.

Op woensdag hebben we met z'n allen genoten van de mooie kleuren in de herfstbossen hier in de omgeving.
Zoals gebruikelijk hebben we in de avond met z'n vieren gerummikubd en zelfs Puk was hier enthousiast voor te maken, zodat hij tot groot genoegen van de overige spelers zijn portie wist mee te spelen.

We zijn allemaal trots op het eindresultaat en dagelijks ga ik weer minimaal twee uurtjes verder met het kleinere werk aan de woning.

Groetjes en een poot van Puk!

Leven met minder luxe, is leven met minder zorgen.

Ik ben nu anderhalf jaar inwoner van Frankrijk en zo af een toe ga je eens denken wat is nu het verschil met het leven in Nederland. In het begin lijkt dat heel veel; je denkt dat alles anders is, de mensen op de eerste plaats. Wat later, als je de mensen wat beter leert kennen en wat dieper tot hun binnenste kunt doordringen, blijkt dat in wezen niet echt veel te zijn. Veel dingen doen ze anders, maar dat komt doordat de leefomgeving anders is.
Misschien moet ik even uitleggen, dat ik in Nederland voor Nederlandse begrippen in een klein dorp van 1500 inwoners leefde, maar vooral mijn leefervaring heb opgedaan in grote steden als Den Haag en Amsterdam en ook nog een tiental jaren in Drenthe. Ik ben dus feitelijk een stadsmens met plattelandservaring. Verder heb ik erg veel gereisd voor mijn werk en nagenoeg alle Europese landen bezocht en vooral hun steden.  
Hier in Frankrijk leef ik echt op het platteland in een dorp van 32 inwoners met veel ruimte om me heen en de steden op een behoorlijke afstand. Mijn buren in dit dorp zijn boeren; een koeienboer, een varkensboer en een biologische boerin en verder wat ambachtslieden. Verder heb ik een jong Nederlands artsenechtpaar naast me wonen (op 150 meter afstand) met twee jonge kinderen, die sinds 4 jaar in een naburig groot dorp hun praktijk hebben.
Wat is er anders aan het leven hier dan in Nederland? Na anderhalf jaar denk ik dat het verschil vooral komt door het ontbreken van luxe in het dagelijks leven. Als ik nu om me heen kijk, zijn alle mensen druk bezig met de voorbereiding op de winter. Iedereen is bezig hout in orde te maken, of te laten maken om de komende winter te kunnen stoken, koken en verwarmen. Nagenoeg iedereen stookt hout soms als hoofdverwarming maar soms ook naast een ander verwarmingssysteem op elektriciteit of butagas. De winters kunnen hier streng zijn. Dat zorgen voor dat hout is een ontspannen en sociaal gebeuren en vindt uiteraard in de buitenlucht plaats. Sommige doen alles zelf, hakken eigen bomen om, laten dat een paar jaar drogen en zagen het vervolgens in hapklare brokken voor de kachel of het fornuis. Anderen kopen het kant en klaar van een boer, die als bijverdienste een eigen bos heeft en dat jaarlijks uitdunt en per tractor bij zijn klanten aflevert. De zorg voor hout begint meestal half augustus en je ziet er iedereen mee bezig zijn.
Een andere winterzorg is de voedselvoorziening. Ook deze begint omstreeks half augustus als de vruchten rijp zijn aan de bomen. Zelf heb ik appels geplukt, peren, vijgen, perziken, bramen en op dit moment raap ik dagelijks een halve emmer walnoten. Van al dat fruit heb ik confituur gemaakt en ik hoop met die 30 potten genoeg te hebben om tot het voorjaar mezelf van de nodige vitaminen te voorzien. Alles onbespoten en biologisch! Verder heb ik in de moestuin nog prei, winterwortel en boerenkool staan, die ik gedurende de winter naar behoefte kan rooien en vervolgens opeten. Op deze manier is iedereen in deze tijd van het jaar met de voorbereidingen bezig, hetgeen overigens een aangename bezigheid is in de natuur en uiteraard in en om de woning.
Door al deze bezigheden, en niet alleen in dit jaargetij, maar gedurende het hele jaar met de voor dat moment belangrijke zaken, heb je geen tijd om je te vervelen, je ziet wat je doet in een gezonde buitenlucht en je bent heel bewust bezig met de essentie van ons bestaan, namelijk gezond voedsel en warmte voor de leefomgeving en dat alles op een ontspannen wijze zonder stress. Gewoon dagelijks genieten van de eenvoud des levens.
Tijd of behoefte aan luxe zaken en ontspanning is er niet en dat betekent ook dat de zorgen om veel luxe zaken aan je voorbij gaan. Op dit moment denk ik dat dit het grote verschil is met het leven in Nederland; in Nederland ga je af en toe een paar weken op vakantie om op eenvoudige wijze de dagen door te brengen en daardoor te ontspannen en hier leef je ontspannen gedurende het hele jaar. Er gaan maar weinig dorpsgenoten met vakantie en hooguit enkele dagen of een week per jaar om voornamelijk andere dingen te zien en niet om te relaxen.
Als ik er in de toekomst anders tegenaan ga zien zal ik dat zeker laten weten, maar voorlopig is dit mijn ervaring na 18 maanden.

Verder nog wat praktische zaken: het schilderij de emmertjesdans (van de wijnpluk) is bijna klaar; in het atelier stook ik inmiddels de houtkachel en dat bevalt prima en ik kan op deze wijze in de winter ook schilderen en ik ben iedere middag druk bezig met de restauratie van de gastenwoning, nu de muren aan het repareren en ik hoop voor de winter het dak te kunnen plaatsen. In de nacht vriest het licht, maar op de dag loopt de temperatuur op tot 15 à 20 graden, dus in de ochtend werken in het atelier en in de middag buiten de bouwvakker spelen.

Groetjes, Jan

 
 

Het wordt herfst ook in Frankrijk.

We hebben nu regelmatig wat regenbuien en de temperatuur begint ook te dalen. Vandaag nog maar 18 graden op de dag en vannacht was het 7 graden. De voorbereidingen voor de winter zijn in volle gang. Het betekent dat ik dagelijks potten aan het vullen ben met het rijpe fruit, dat tot compote is vermalen en gekookt. Ik heb inmiddels een tiental potten per soort gevuld met appelmoes, perenmoes, vijgenmoes, bramenconfiture en perzikenconfituur. Alles biologisch onbespoten en van eigen teelt. Een goede aanvulling op de beperkte opbrengst van de moestuin dit jaar. Deze heeft alleen rode bieten, prei en boerenkool opgeleverd en een paar verdwaalde wortelen.

Vorig jaar had ik in de bloembak onder mijn raam afrikaantjes geplant en die hebben de hele zomer bloemen gegeven. Tot mijn verwondering kwam er naast die bloembak, eind augustus plotseling een afrikaantje tussen het scherpe grint omhoog, dus aan het einde van de droge zomer. Inmiddels is dit tot een bos uitgegroeid en geniet ik van een oranje bloemenovatie naast de bloembak en inmiddels ook één die in de bloembak tot leven is gekomen. Een verrassing in dit najaar en nu maar afwachten of dat volgend jaar weer gaat gebeuren.

In het atelier ben ik bezig met een groot doek in de serie wijnbouw/ wijnoogst waarvan ik hier een voorproefje laat zien, maar het eindresultaat zal nog wel wat weekjes op zich laten wachten. Het formaat is 140 x 100 cm, net als de serie over de wijnstok van maand-tot-maand.

Verder zaag ik iedere dag een paar uurtjes aan de berg afvalhout, omdat ik het atelier deze winter met de houtkachel op temperatuur probeer te houden; of dat lukt laat ik jullie tzt wel weten.

Groetjes, Jan

  

Hij is weer voorbij die mooie zomer

Ik bedoel dat heel positief, ofschoon de zomer zo goed gevuld was, dat hij inderdaad voorbij gevlogen is.
Mijn excuses dat het lang geleden is dat ik op mijn blog schreef; dit was het gevolg van goed gevuld zijn en het feit, dat ik een gedeelte van deze zomer de complete biologische boerderij in m'n eentje moest runnen vanwege wat lichamelijk ongemak van de boerin Josette.
De zomer was hier droog en warm en tussen april en begin september hebben we werkelijk amper regen gehad, zodat de moestuinen en veel laag fruit (aardbeien, frambozen, aalbessen, etc.) volkomen mislukt zijn. Dit wordt echter op dit moment gecompenseerd door veel fruit aan de bomen, dankzij de warmte van de zomer en de flinke slok regen in september. Dagelijks vullen we nu potten met confituur van appels, peren, vijgen, bramen, etc. De voorraad voor de winter ziet er niet slecht uit en in mijn eigen moestuin staat de prei en boerenkool er goed bij. Heerlijk al dit fruit en groente zonder allerlei restanten van bespuitingen en met veel smaak dank zij de zon.
Begin augustus was er weer de gebruikelijke expositie in St Maurice met dit jaar ongeveer 300 bezoekers. Zoals gebruikelijk komen Maxime en zijn zusje Sofia een ochtend schilderen tijdens die tentoonstelling en dat geeft altijd gezellige afleiding en verrassende resultaten. Sofia op de foto is hier ongeveer 3 jaar en 6 maanden oud en wist het geduld op te brengen om vier schilderijen te maken in anderhalf uur!

Op 23 augustus ben ik per TGV een dag naar Nederland geweest om met mijn moeder en zusters de 100 ste geboortedag van mijn vader te herdenken met een gezellig samenzijn en etentje. Die ene nacht sliep ik bij m'n jongste zuster, die 10 hoog woont in Leidschenveen en de volgende morgen om 6 uur kon ik genieten van een uitzicht over de Driemanspolder richting Zoetermeer vanaf haar balkon.

Eind augustus zijn wij met mijn vrienden uit St Maurice een dagje naar het kasteel Guédelon geweest, dat sinds 1998 in aanbouw is en dat geheel volgens de werkwijze van de middeleeuwen wordt opgebouwd. Heel leerzaam en zeker ook zinvol voor de vele doe-het-zelvers om de basis van de bouwtechniek onder ogen te krijgen. Een leuke dag, die we bij mij thuis hebben afgesloten met een etentje en Champagne omdat een de gasten uit St Maurice (Christophe) die dag 33 jaar geworden is.

Sinds een paar jaar werk ik aan schilderijen over de wijnbouw en dit jaar heb ik de gelegenheid gekregen om op 9 september de hele dag mee te lopen met een ploeg plukkers (vendangeurs) bij een bevriende wijnboer Gilles Demonmerot. Resultaat ruim 500 foto's en een werkelijk leuke dag met begrip voor het plezier van alle betrokkenen. Inmiddels een filmpje hierover gemaakt en natuurlijk ben ik met een schilderij hierover bezig met als titel "La danse des sceaux"  oftewel de dans van de emmers!

Bij deze dan nog even de foto's van de belangrijkste gebeurtenissen en tot gauw. Jan

   

Stein Klaasse; gastarbeider uit Nederland

Sinds maandagavond is Stein Klaasse in Collonge-la-Madeleine aanwezig als gastarbeider bij de restauratie van de gastenwoning. De eerste drie dagen hebben we niet stil gezeten en alle klusjes beetgepakt, waarvoor je tenminste met z'n 2en moet zijn. De houtkachel (130 kilo) verplaats van het woonhuis naar het atelier; een gat gehakt voor de riool en regenafvoer van de gastenwoning en s`avonds geitenmelken en kaasmaken.
De volgende dag de tv antenne geplaatst, waterleiding gelegd en materialen ingekocht bij de Bricoman in Chalons. en tenslotte vandaag begonnen met de sloop van het oude dak. Overigens gisteravond heeft Stein een heerlijk toetje gemaakt met onze eigen walnoten, honing en geitenkaas: het was verrukkeluk lekker!

We hopen de komende dagen nog zo lekker door te werken en het weer is prachtig hier.

Groetjes van Stein en Jan

 

Even bijpraten ondanks de warmte en droogte!

Het heeft geen zin om over de warmte en droogte te schrijven, want in heel Europa worden we met dezelfde problemen geconfronteerd. Maar ik moet eerlijk zeggen, dat het hier in Collonge wel heel erg is. Sinds de maand april hebben we tweemaal wat regen gehad van ieder niet meer dan 10 mm. Alles is werkelijk kurkdroog; op de foto heeft mijn moestuin nog wat groene kleur, dankzij het sproeien, maar in de vrije natuur is bijna geen groen meer te vinden. Vooral de koeien ondervinden hier veel hinder van en de boeren moet volop hooi bijvoeren, wat heel ongewoon is in dit jaargetijde.

De restauratie van de gastenwoning verloopt door de warmte heel traag, maar gaat wel door. Iedere dag probeer ik ondanks de hitte van meer dan 35 graden een uurtje te werken. De bakstenen vloer is er inmiddels uit en ligt buiten opgestapeld (mooie oude grote bakstenen) en de vloer van natuursteen moet er de komende dagen aan geloven. Ik moet alles met de hand doen en de kruiwagen omdat er alleen een kleine deuropening is om binnen te komen, waar de machines niet door passen.

Eind juni ook nog een expositie gehad in St Maurice en daarna nog een paar dagen Nederland voor familiebezoek en het ophalen van schilderijen voor de expositie van 10 tot 16 augustus in St Maurice.
Zie hiervoor:  www.expos.st-maurice.fr  Samen met Didi Brocatus uit Middelharnis exposeer ik in de rode week van 10-16 augustus.

In St Maurice kan ik niet komen zonder even in mijn vroegere huis langs te gaan en van de kinderen Maxime en Sofia te genieten, hier te zien in de vroegere achtertuin.

Ik hoop iedereen nu even bijgepraat te hebben en ga nu eerst mijn dorst lessen.

Mijn moestuin omringd door het dorre gras

De natuurstenen vloer die er nog uit moet

 De bakstenen vloer die er al uit is en buiten op een stapeltje ligt

 De schilderijen van Didi Brocatus in mijn galerie in Collonge

 Mijn zoon Dennis met vrouw Mirjam en hun dochterje Jolie op bezoek bij mijn moeder (90).

 Maxime en Sofia in de achtertuin van mijn vroegere woning in St Maurice

tot gauw.