vrijdag 22 januari 2016

Het is rustig in Collonge

Veel gebeurt er hier niet in de winter; het is een rustige tijd om in huis of atelier te werken, terwijl het buiten koud is. Veel sneeuw is er niet gevallen zoals je op de foto kunt zien; maar een keer sloeg de sneeuwval 's nachts toe met een paar cm. Iets hoger lag er wel wat meer, ik zit op 400 meter en op 600 meter lag er een behoorlijk pak, zodat er voor de liefhebbers wel viel te spelen en skieen. De bergen in mijn omgeving gaan tot een kleine 1000 meter hoogte.

Tot ieders verrassing, stond er eergisteren ineens een klein geitje naast een trotse moeder in de stal. Deze geboorte was niet gepland op dit moment, maar kennelijk was de moeder omstreeks 20 augustus over het hek gesprongen, waar de aanstaande vader rustig liep te grazen, die vervolgens de moeder te grazen heeft genomen. Een verrassing dus voor iedereen maar voor moeder (voor het eerst dit jaar) en kind is alles goed verlopen en het is een jongetje (bokje genaamd).
Normaal gesproken moeten er omstreeks 20 maart nog zo'n 6 tot 8 half broertjes en zusjes geboren worden, maar we weten in ieder geval zeker dat de vader hèt goed kan al was hij in augustus amper 6 maanden oud.

De boerenkool doet het goede onder het ijs en de sneeuw (hier vriest het in de nacht ongeveer 6 graden) en de fransen kennen deze groente niet echt maar genieten er wel van. Toen ik omstreeks de jaarwisseling in Nederland was heb ik daarom maar een voorraadje HEMA worsten ingekocht en ingevroren, want ook hier in Frankrijk hoort dat er echt bij.

Op nieuwjaarsdag heb ik heerlijk genoten van mijn jongste kleindochter Jolie, die inmiddels 2,5 jaar oud is en regelmatig gaat "OPA KIJKEN" via de Skype verbinding. Maar nu was opa er dus echt!

Al met al weinig schokkend nieuws in deze rustige plattelandse winter.
Groetjes!







zaterdag 9 januari 2016

Nog geen winter, maar wel tobben met het landschap!

Ik wil graag in de sneeuw wandelen, fotograferen en schilderen, maar het weer laat dat nog steeds niet toe, getuige de foto van de koeien die tegenover mij in de wei lopen de grazen. Af en toe een donkere lucht, maar nog geen kou en te weinig water.

Afwachten dus maar. Intussen experimenteer ik wat met mijn landschapschilderijen en vooral met de stijl van schilderen. Ik heb de neiging om stemmige plaatjes te maken, dus veel te poetsen in de olieverf, zoals deze zonsondergang en de mist bij ochtend.
Daarnaast wil ik me ook graag heel expressief uiten, hetgeen veel gemakkelijker lijkt, maar in werkelijkheid veel moeilijker is. Hier een foto van een eerste aanzet van een doorkijk in het herfstbos. Krachtig een schetsmatig opgezet, maar nu er een boeiend schilderij van maken. Als het me lukt krijg je die vast binnenkort te zien. Waarom moeilijker? Omdat je meer wil laten zien dan de werkelijkheid, waardoor het gevoel van de kijker geraakt wordt. Dat betekent weglaten van details in kleur en vorm en krachtiger maken van het restant, zodat daardoor de meerzichtwaarde ontstaat. Daar hoop ik de volgende dagen mee door te worstelen en als het wat wordt laat ik dat op deze blog zien.

Verder nog een nieuwtje: ik ben bezig met het samenstellen van een monografie over de haagsche kunstenaar Jan Giesen (al sinds 2006) en zijn tijdgenoten. Het zijn kunstenaars die op de verkeerde tijd geboren zijn en mede daardoor hun leven hebben moeten worstelen tussen wereldoorlogen en crisissen, waardoor bovendien de rest van de mensheid andere dingen aan het hoofd had, dan hun werk te waarderen.
Sinds 25 juni 2015 bestaat de stichting Johannes Theodorus Giesen en sinds een week de website van de stichting.  Gaat allen kijken en lezen en genieten. Onder de kop MONOGRAFIE kun je alle concepthoofdstukken van de monografie afzonderlijk downloaden om te lezen en te beoordelen.
Doe je best op  www.stichtingjangiesen.nl en maak me blij met je commentaar!

Tot gauw en natuurlijk een goed 2016 en goede gezondheid!





Oh ja, we hebben ook nieuwe straatverlichting gekregen in Collonge, zie hier het resultaat!