De muur staat er na drie dagen

Iedere dag een tweetal uurtjes hebben ervoor gezorgd, dat de muur er staat zonder dat ik last van mijn rug of knie heb opgelopen. In totaal is de muur 5 meter lang, ongveer 1,20 meter hoog en de dikte varieert van 60 tot 90 cm.
De volgende stap van het project is het uitslopen van alles in het huis. Hieronder is ook weer een tussenmuur van natuursteen, een oude vloer en wat balken. Als dat er allemaal uit is kan ik met het dak beginnen.
Tijdens het bouwen van de muur kreeg ik het idee om het dak aan de voorzijde door te laten lopen, zodat ik aan de voorzijde van het huisje een waranda krijg, die dan ongeveer 2,50 diep is en de volle breedte van het huisje beslaat (6 meter). Aan materiaal kost me dat maar één grote balk van 6,50 meter extra en de nodige dwarslatten. Dakpannen heb ik genoeg, omdat het grote dak aan de achterzijde geen dakpannen meer krijgt maar doorzichtig wordt met kanaalplaten van polycarbonaat.

Het leuke van dit project zijn dit soort ideeën, die tijdens de uitvoering ontstaan, waardoor het geheel steeds leuker wordt.

Ik hou jullie op de hoogte en groetjes uit Collonge

23 mei de eerste dag

24 mei

25 mei de muur staat er!

Ziet er nu al gezellig uit

Het zware werk met de mini-pelle.

Het heeft even geduurd, maar nu is het toch gebeurd: de mini-pelle is gisteren langs geweest en heeft in een uur tijd het zware grondwerk rond het gastenhuisje verricht. Hier in Frankrijk vind je altijd wel een beunhaas, die tegen een redelijke prijs dit soort klusjes wil uitvoeren, maar dan komt pas het echte probleem: wanneer komt hij om het te doen? Zo ook weer met deze klus; het was werkelijk te zwaar om met de schop te doen. De grond zat vol keien en wortels van de bomen, die ik vooraf gerooid had. Dus een beunhaas gezocht en werkelijk via via snel gevonden. Dag en tijd afgesproken en natuurlijk ook de prijs. De dag en tijd werd vervolgens driemaal naar achteren geschoven, maar de prijs bleef toch gelijk en daar was ik allang blij mee.
Gisteren is hij dus toch geweest en werkelijk in een uur tijd was alles gebeurd. Het oude muurtje is afgebroken , de grond geëgaliseerd, de oude keien van het muurtje naar de plek gebracht waar ik het nieuwe muurtje moet bouwen en de uitstekende wortels van de gerooide boom zijn uit de grond getrokken.
Vanmiddag ga ik voorzichtig aan de slag om het nieuwe muurtje op te bouwen. Dat kost veel tijd omdat sommige brokken steen meer dan 100 kilo wegen en ik heb me dan ook voorgenomen om het rustig aan te doen, iedere middag hooguit twee uurtjes en dan voorzichtig kijken hoe het oude lichaam hierop reageert.
Wel kreeg ik gisteren, toen ik na afloop wat foto's maakte, het idee om het dak aan de voorzijde wat door te laten lopen, zodat daar een soort waranda ontstaat. Dan zit je straks lekker beschut en qua werk is het niet zo ingewikkeld en dakpannen heb ik zat. Nog even over nadenken!

Groetjes en geniet maar van de foto's.

 Vooraf om 17.00 uur

 Het uitzicht vanaf het terras of de waranda?

  En zo was het om 18.00 uur....

Schilderen van de vendange is schilderen van mensen

Ik ben twee jaar bezig met het schilderen van alles wat met de wijnbouw te maken heeft en dat komt natuurlijk omdat ik hier in de Bourgogne woon. Na een tiental schilderijen met de wijnstok van maand tot maand heb ik begin april besloten om nu de wijnpluk (vendange) in beeld te brengen. In september ben ik er met de camera op uitgetrokken en het meest opvallende van de vendange waren toch wel de mensen die hiermee bezig waren. Het waren plukkers, sjouwers, regelaars, aanpakkers en natuurlijk de bazen oftewel de wijn boeren. Vooral bij de plukkers en sjouwers kom je mensen van alle nationaliteiten tegen, die met veel plezier in grote ploegen van smorgens vroeg tot savonds laat bezig waren met de pluk. Op de kleinere percelen is het soms in een week gebeurd, maar de grotere percelen hebben tot wel drie weken nodig om alles van de plant in de mand te krijgen. Het schilderen van het feest van hardwerkende mensen betekent dus vooral het schilderen van mensen en daar had ik na heel wat jaren natuur ook best wel zin in. De resultaten zijn nog niet helemaal naar mijn zin, maar er wordt hard aan gewerkt. Hier al vast een eerste impressie!

 

Plafond in het atelier

Sinds vorige week vrijdag zit er een plafond in mijn atelier, wat een hele luxe is. Het dak van het atelier is schuin en het hoogste punt is 9 meter. Het dak bestaat alleen uit balken en dakpannen, dus waait er heel wat wind doorheen en dus kou. In de zomer niet erg maar in de winter is daardoor het atelier onbruikbaar; de temperatuur is dan in de morgen niet of nauwelijks boven nul en dat maakt de verf heel erg dik en mezelf heel erg koud.
Om van die koude af te komen heb ik dus op ruim vier meter hoogte een isolatieplafond laten maken, bestaande uit 15 balken en 50 m2 geperst polystyreen. Sinds zaterdagmorgen is het nu ongeveer 15 graden 's morgens in mijn atelier en dat werkt heel erg prettig. Ik moet nu alleen nog afzuiging maken, om de terpentinelucht af en toe gecontroleerd te kunnen afvoeren.
Het schilderen zelf is nu ook weer in volle gang en ik ben bezig met een serie over de wijnpluk, waarbij ik zoveel mogelijk mensen wil afbeelden, die daarin aan het werk zijn. Even dus wat anders dan alle landschappen, bloemen, bomen en bossen. Ik schilder nu ongeveer 7 tot 8 uur per dag in een behaaglijk atelier en geniet dagelijks van mijn plafond. Ik moet behoorlijk doorwerken, want komende zomer heb ik een viertal exposities hier in Frankrijk en daar moet ik wel wat nieuw werk laten zien.
Groetjes uit Collonge-la-Madeleine!