De geitjes en de gastenwoning

Alle geitjes zijn inmiddels geboren, het zijn er 15 geworden. La Grande is overleden voordat haar kleintjes geboren zijn. Opluchting omdat zij veel leed en de slijtage van de ouderdom onherstelbaar was. Een van de geiten moet de kleintjes nog op de wereld zetten, maar dat staat gepland op 24 maart. Zij behoorde oorspronkelijk tot de gepensioneerden, maar is op haar oude dag over het hek gesprongen om het toch nog een keer met de bok te doen en dat is nog gelukt ook.
De kleintjes worden nu tot twee weken na de geboorte op de boerderij verzorgd en gaan dan naar een ander toe, om daar verder groot gebracht te worden. Nu krijgen ze nog twee keer per dag moedermelk via de emmer met de 5 spenen. De melk hebben we kort daarvoor bij de moeders gemolken. Omdat ze met twee weken weg gaan krijgen de kleintjes alleen de eerste twee dagen de melk rechtstreeks van de moeder en vervolgens via de speen uit de emmer. Ze moeten namelijk leren om via de speen te drinken, omdat ze op de plaats waar ze naartoe gaan ook met de speen moeten drinken. We proberen de kleintjes zoveel mogelijk onder te brengen bij kleine particuliere liefhebbers, en dat lukt aardig via de franse versie van Marktplaats.

Dank zij het prachtige weer hier, snachts net even onder nul en overdag oplopend tot 15 graden, vordert de restauratie van de gastenwoning ook best aardig. Alle bossages rondom zijn inmiddels verdwenen en opgebrand en nu ga ik op zoek naar een dikke tractor om het terrein voor het huisje te egaliseren. Als dat gebeurd is verplaats ik de muur links voor naar rechtsvoor en begin ik de binnenmuur en het oude plafond te slopen. Iedere dag werk ik er 2 tot 3 uur aan, want het is allemaal redelijk zwaar werk en ik wordt ook steeds een dagje ouder. Voor het huisje komt er een terras van ongeveer 50 m2 heerlijk op het zuiden met een mooi uitzicht en toch lekker beschut.
Al met al ben ik niet ontevreden en stapje voor stapje zie je alles opknappen. In de morgen is het atelier nog te koud om te schilderen, maar in de middag lukt het al aardig en werk ik aan de schilderijen met mensen in de wijnbouw.

 Groetjes uit Collonge!

 lekker slobberen aan de emmer

 de foto voor "Marktplaats"

 de vorderingen aan de gastenwoning

 

Fatale slijtage van de kiezen

Dagelijks worden op de boerderij van Josette kleine geitjes geboren en meestal verloopt dat goed en kan de moeder het zonder hulp van buiten volbrengen. Tot nu toe zijn er alleen tweelingen geboren en in een van de geboorten ging het mis met de tweede kleine, die door een verkeerde ligging van zijn broertje te lang heeft moeten wachten en zelf ook nog eens achterstevoren lag, zodat het inademen van de zuurstof te laat beschikbaar was. Nu huppelen er ongeveer 9 kleintjes rond en over een paar dagen zijn dat er mogelijk een stuk of 16. Hartstikke leuk om te zien, maar vooral ook heel veel werk.
Voor een van de moeders (La Grande heet ze) is de zwangerschap niet goed verlopen. La Grande is ongeveer 12 jaar oud en erg groot van postuur in relatie tot haar soortgenoten, vandaar de naam. Tijdens de zwangerschap bleek ze op een gegeven moment behoorlijk te vermageren, meer dan gebruikelijk in deze situaties. Een gegeven moment bleef ze ook veel liggen en vertoonde haar mond een zwelling aan de linkerkant. Na observatie bleek ze geen hooi meer te eten en de graankorrels, die ze iedere dag bijgevoerd krijgen, verschenen als korrels in de ontlasting, dus zonder dat deze het verteringsproces hadden ervaren.
Bij uitzondering de dierenarts laten komen (dit vanwege de hoge kosten van een dergelijk bezoek). Deze constateerde volledig versleten kiezen, waardoor La Grande feitelijk niet meer kon kauwen. Besloten werd om met vloeibaar voedsel te proberen haar op de been te brengen, totdat de kleinen geboren waren, en daarna maar afwachten hoe haar totale toestand zou zijn. Inmiddels ligt ze bijna drie weken stil en met de dag nemen haar krachten af. De kleintje(s) hadden al geboren moeten zijn en gisteren heeft ze nog een extra injectie gehad om weeën op te wekken.
Straks komt de dierenarts nogmaals en de kans is groot, dat we La Grande moeten laten inslapen, omdat ze volledig uitgeput is en geen perspectief meer heeft op genezing.
Bij dergelijke dieren is het zo, dat als het gebit het af laat weten na vele jaren trouwe dienst, dit het levenseinde van het dier betekent. Als mens gaan we naar de tandarts en zijn allerlei prothesen mogelijk, maar voor de dieren is dat een onmogelijke zaak.
Het zal vandaag een emotionele dag zijn, want La Grande is op deze boerderij geboren en heeft vele generaties nakomelingen, die op de boerderij nog hun dienst doen. Ruim 12 jaar was ze de grootste van alle geiten. Bij deze nog een foto van haar van een week geleden, toen er nog een beetje hoop was. We wachten gespannen het bezoek van de dierenarts af.

 La Grande op 26 februari

      Drie van de negen kleintjes