Leven met minder luxe, is leven met minder zorgen.

Ik ben nu anderhalf jaar inwoner van Frankrijk en zo af een toe ga je eens denken wat is nu het verschil met het leven in Nederland. In het begin lijkt dat heel veel; je denkt dat alles anders is, de mensen op de eerste plaats. Wat later, als je de mensen wat beter leert kennen en wat dieper tot hun binnenste kunt doordringen, blijkt dat in wezen niet echt veel te zijn. Veel dingen doen ze anders, maar dat komt doordat de leefomgeving anders is.
Misschien moet ik even uitleggen, dat ik in Nederland voor Nederlandse begrippen in een klein dorp van 1500 inwoners leefde, maar vooral mijn leefervaring heb opgedaan in grote steden als Den Haag en Amsterdam en ook nog een tiental jaren in Drenthe. Ik ben dus feitelijk een stadsmens met plattelandservaring. Verder heb ik erg veel gereisd voor mijn werk en nagenoeg alle Europese landen bezocht en vooral hun steden.  
Hier in Frankrijk leef ik echt op het platteland in een dorp van 32 inwoners met veel ruimte om me heen en de steden op een behoorlijke afstand. Mijn buren in dit dorp zijn boeren; een koeienboer, een varkensboer en een biologische boerin en verder wat ambachtslieden. Verder heb ik een jong Nederlands artsenechtpaar naast me wonen (op 150 meter afstand) met twee jonge kinderen, die sinds 4 jaar in een naburig groot dorp hun praktijk hebben.
Wat is er anders aan het leven hier dan in Nederland? Na anderhalf jaar denk ik dat het verschil vooral komt door het ontbreken van luxe in het dagelijks leven. Als ik nu om me heen kijk, zijn alle mensen druk bezig met de voorbereiding op de winter. Iedereen is bezig hout in orde te maken, of te laten maken om de komende winter te kunnen stoken, koken en verwarmen. Nagenoeg iedereen stookt hout soms als hoofdverwarming maar soms ook naast een ander verwarmingssysteem op elektriciteit of butagas. De winters kunnen hier streng zijn. Dat zorgen voor dat hout is een ontspannen en sociaal gebeuren en vindt uiteraard in de buitenlucht plaats. Sommige doen alles zelf, hakken eigen bomen om, laten dat een paar jaar drogen en zagen het vervolgens in hapklare brokken voor de kachel of het fornuis. Anderen kopen het kant en klaar van een boer, die als bijverdienste een eigen bos heeft en dat jaarlijks uitdunt en per tractor bij zijn klanten aflevert. De zorg voor hout begint meestal half augustus en je ziet er iedereen mee bezig zijn.
Een andere winterzorg is de voedselvoorziening. Ook deze begint omstreeks half augustus als de vruchten rijp zijn aan de bomen. Zelf heb ik appels geplukt, peren, vijgen, perziken, bramen en op dit moment raap ik dagelijks een halve emmer walnoten. Van al dat fruit heb ik confituur gemaakt en ik hoop met die 30 potten genoeg te hebben om tot het voorjaar mezelf van de nodige vitaminen te voorzien. Alles onbespoten en biologisch! Verder heb ik in de moestuin nog prei, winterwortel en boerenkool staan, die ik gedurende de winter naar behoefte kan rooien en vervolgens opeten. Op deze manier is iedereen in deze tijd van het jaar met de voorbereidingen bezig, hetgeen overigens een aangename bezigheid is in de natuur en uiteraard in en om de woning.
Door al deze bezigheden, en niet alleen in dit jaargetij, maar gedurende het hele jaar met de voor dat moment belangrijke zaken, heb je geen tijd om je te vervelen, je ziet wat je doet in een gezonde buitenlucht en je bent heel bewust bezig met de essentie van ons bestaan, namelijk gezond voedsel en warmte voor de leefomgeving en dat alles op een ontspannen wijze zonder stress. Gewoon dagelijks genieten van de eenvoud des levens.
Tijd of behoefte aan luxe zaken en ontspanning is er niet en dat betekent ook dat de zorgen om veel luxe zaken aan je voorbij gaan. Op dit moment denk ik dat dit het grote verschil is met het leven in Nederland; in Nederland ga je af en toe een paar weken op vakantie om op eenvoudige wijze de dagen door te brengen en daardoor te ontspannen en hier leef je ontspannen gedurende het hele jaar. Er gaan maar weinig dorpsgenoten met vakantie en hooguit enkele dagen of een week per jaar om voornamelijk andere dingen te zien en niet om te relaxen.
Als ik er in de toekomst anders tegenaan ga zien zal ik dat zeker laten weten, maar voorlopig is dit mijn ervaring na 18 maanden.

Verder nog wat praktische zaken: het schilderij de emmertjesdans (van de wijnpluk) is bijna klaar; in het atelier stook ik inmiddels de houtkachel en dat bevalt prima en ik kan op deze wijze in de winter ook schilderen en ik ben iedere middag druk bezig met de restauratie van de gastenwoning, nu de muren aan het repareren en ik hoop voor de winter het dak te kunnen plaatsen. In de nacht vriest het licht, maar op de dag loopt de temperatuur op tot 15 à 20 graden, dus in de ochtend werken in het atelier en in de middag buiten de bouwvakker spelen.

Groetjes, Jan